بعنوان پایتخت شیلی ، شهر سانتیاگو توسط کوههای آندس و سواحل شیلی احاطه شده است. سانتیاگو شهر سرزنده ایست که در آن علاوه بر رستوران های معروف می توان موزه های متنوعی را نیز یافت. بازدیدکنندگان در قلب این شهر بناهای نئوکلاسیک زیبایی خواهند دید. این شهر هم ریزورت های ساحلی دارد هم ریزورت هایی برای اسکی و همچنین متروی سانتیاگو در سال ۱۹۷۵ میلادی تأسیس شده و هماکنون دارای ۵خط و ۱۱۰ ایستگاه میباشد.
آب و هوای سانتیاگو
سانتیاگو دارای اقلیم معتدل مدیترانهای است؛ یعنی تابستانهای نسبتاً خشک (از ماه نوامبر تا مارس) با درجه حرارتی که به ۳۵ درجه سلسیوس (۹۵درجه فارنهایت) در گرمترین روزها میرسد؛ زمستانها (از ماه ژوئن تا اوت) با حداکثر درجه حرارت روزانه ۱۵ درجه سلسیوس (۵۹ درجه فارنهایت) بیشتر مرطوب بوده، و حداقل دمای آن به چند درجه بالای صفر میرسد. بارش برف گهگاهی در مناطق مرتفعتر در حومه شهر رخ میدهد. میانگین بارش سالانه آن ۳۳۸ میلیمتر است.
رود ماپوچو سانتیاگو
رود ماپوچو که شهر را از شمال شرقی تا جنوب غربی در دره مرکزی تقسیم میکند، با فاضلابهای صنعتی و خانگی آلوده شده، که بدون هیچگونه پالایشی و با زباله شناور معدن مس به داخل آن سرازیر میشود (تعدادی معدن مس در شرق کوههای آند وجود دارند). اخیراً دولت مرکزی قانونی را تصویب نموده که مسئولان صنعتی و محلی را وادار میکند تا تمام فاضلاب خود را تا سال ۲۰۰۶ فرآوری بازیافت کنند. هماکنون شماری از تأسیسات بزرگ فرآوری و بازیافت فاضلاب در دست احداث هستند. برنامههای جاری نیز برای آلودگیزدایی از رودخانه و قابل کشتیرانی کردن آن وجود دارند.
بومیان سانتیاگو کجایی هستند؟
بیشتر جمعیت سانتیاگو از نسل اروپایی سفید هستند، که در وهله نخست، اسپانیایی هستند، ولی پس از اسپانیاییها شامل مهاجران متصدی دولتی، آلمانیها؛ آلمانی، سوئیسی، و انگلیسی بودهاند. سپس به دنبال آنها ایتالیاییها، ایرلندی، و مهاجران کرووات قرار میگیرند. ساکنان مرکب دورگه اروپایی و آمریندیانی بخش عمدهای از جمعیت را تشکیل میدهند.
این شهر در اثر رشد اقتصادی شدید و قابل مقایسه اش، بهطور فزایندهای از سوی کشورهای دیگر در آمریکای لاتین پذیرای مهاجرت است. بسیاری از پروییها و نیز بولیویاییها، آرژانتینیها و اکوادوریها در سانتیاگو زندگی میکنند.
فرودگاه آرتورو بنیتز سانتیاگو
فرودگاه آرتورو مرینو بنیتز، فرودگاه کشوری و بینالمللی سانتیاگو است و از لحاظ کیفیت در منطقه در رده بالایی جای دارد. قطارها توسط راهآهن ملی اداره میشوند، شرکت راهآهن دل استادو، که سانتیاگو را به بندر مونت در بخش حنوبی مرکز کشور متصل نموده، و در شمال پایتخت با شهر ایکویکو ارتباط پیدا میکند. تمام یک چنین قطارهایی از “ایستگاه مرکزی ” (” ایستگاه مرکزی”) وارد و خارج میشوند. در واقع، شرکتهای خصوصی اتوبوسرانی بین شهری، حمل و نقل عالی و ارزانی را از سانتیاگو به هر نقطه از کشور فراهم میسازند. همچنین بزرگراههای عوارضی جدید و متعدد بین شهری وجود دارند که که محدودههای شهر را به هم متصل میکنند از جمله بزرگراه وسپوچیو (که به صورت یک نیم دایره شهر را احاطه نموده)، روتا ۵ (که شهر را در جهت شمال- جنوب قطع میکند) و و کاستانرا نورته (که از سمت شرق در لاس کندس به سمت غرب در پوداهوئل امتداد دارد).
حمل و نقل عمومی در شهر سانتیاگو
سیستم حمل و نقل شهری مسافر شامل یک سرویس گسترده اما شلوغ و اداره شده خصوصی و نیز مترو با مالکیت عمومی است. اتوبوسها به عنوان «میکروس» (به جهت مینیبوس) شناخته میشوند و به عنوان نمونه زرد رنگ هستند. لین سیستم اتوبوس رانی در فرایند تکمیلی جایگزینی در اوایل سال ۲۰۰۷ با سیستمی جدید است که شامل مسیرهای جدیدتر و بزرگتر، اتوبوسهای جدیدتر، با سیستم بهتر پرداخت (کارت مولتی ویا)، و سازگار با مترو هستند (” نگاه به ” قطار سانتیاگو). مترو تمیز و ایمن بوده و پنج خط در حال عملیات دارد اما پوشش آن هنوز تا حدودی به حاشیههای جنوبی و شمالی شهر محدود میشود. دولت هماکنون دو خط اضافی مترو (خط ۴ a۴) را افتتاح نمود، اما مترو هنوز در حال گسترش است، و توسعه ساختمانی آن مربوط به خطوط ۱ و ۲ است (مترو سانتیاگو).
سواریهای تاکسی را معمولاً میتوان در خیابانها یافت و سقف آنها با سیاه و زرد رنگ شدهاست؛ و تاکسیهای بدون آرم را میتوان با تلفن فرا خواند («رادیوتاکسیها»). «تعاونیها» در کار سواریهای تاکسی دخیل هستند که مسافران را در طول یک مسیر خاص با کرایهای ثابت جابجا میکنند.
سخن پایانی
حال که با شهر سانتیاگو از خاص ترین شهرهای جهان در بخش لاتین قاره امریکا آشنا شدید نظرات و سوالات خود را در بخش زی کامنت کنید.
بیشتر بخوانید
- شهر کپنهاگ
- شهر تورنتو و هر چه باید بدانید
- شهربازی نمک آبرود
- شهر ساموس
- تالار شهر استکهلم در ساختمان شهرداری