لوکیشن میدان آزادی را در بالا مشاهده می کنید، متروی میدان آزادی شما در چند متری این محل پیاده می کند، مجموعه برج آزادی در مرکز میدان وجود دارد و مسافرانی که از فرودگاه مهرآباد، ترمینال غرب و جاده مخصوص کرج به تهران سفر می کنند ، نخستین چیزی که می بینند، همین میدان و برج می باشد. این میدان خارق العاده همچنین لقب دومین میدان بزرگ ایران پس از میدان نقش جهان را یدک می کشد که از تصاویر هوایی به شکل یک بیضی زیباست، محل دائمی خانه فرهنگ ایرانسرا با کارگاه های آموزشی متعدد، محل برج آزادی از زیباترین برج های عصر جدید پایتخت و محل عرضه سوغات و صنایع دستی فرد اعلا هم می باشد.
میدان آزادی
این میدان به شکل بیضی ساخته شده‌است که در مرکز آن برج شهیاد قرار گرفته‌است و در حاشیهٔ آن دو مسیر سواره‌رو که در برخی از بخش‌ها به‌صورت زیرگذر ساخته‌شده، قرار گرفته‌است. در فضای میان بنای برج آزادی و مسیرهای پیرامون میدان نیز باغچه‌های چمن‌کاری شده به‌صورت شش ضلعی ساخته شده‌است.
مساحت میدان آزادی
میدان آزادی با مساحت ۵۰ هزار مترمربع پس از میدان نقش جهان با مساحت ۸۹۶۰۰ مترمربع، بزرگ‌ترین میدان ایران است و برج شهیاد، یکی از شناخته‌شده‌ترین نمادهای تهران، با بلندای چهل و هشت متر در میان آن جای گرفته‌است. برج آزادی یا شهیاد، در زمان محمدرضا شاه پهلوی به عنوان نماد پایتخت ساخته شد. طراح میدان شهیاد مهندس معمار حسین امانت بود.
میدان آزادی سومین جاذبه گردشگری تهران
بر پایه نظرسنجی‌های انجام شده بیشینه شهروندان تهرانی برج شهیاد را به عنوان نماد شهر تهران معرفی کرده‌اند. همچنین بر پایه همین نظرسنجی میدان آزادی، پس از موزه‌ها و کاخ‌ها، سومین جایی است که شهروندان تهرانی برای معرفی به بازدیدکنندگان خارجی دارای اولویت می‌دانند. از سال ۱۳۵۲ خورشیدی تا سال ۱۳۵۷ اسکناس‌های دویست ریالی ایران با تصویری از این برج چاپ و پخش می‌شد. این میدان مرکز تجمع تاکسی‌ها و اتوبوس‌های خطوط شهرستان به ویژه به سمت شمال و غرب کشور است.
معمار میدان آزادی
نقشهٔ میدان دقیقاً از سقف مسجد شیخ لطف الله اقتباس شده، تنها به جای یک دایره، در اینجا دو بخش از دو بیضی با کانون‌های متفاوت وجود دارند. اغلب طرح‌های پروژه، از جمله این طرح با نقشه‌های پیچیدهٔ هندسی و با الهام از نمونه‌های تاریخی و با چرخشی مدرن پرورانده شده‌است. تحلیل هندسی تناسبات برج آن را کوتاه و تنومند نشان می‌دهد. در واقع اگر برج بلندتر می‌بود و اگر سه دایره افقی با دایره‌های عمودی هم‌سان بودند، قطعاً اوج‌گیری برج بیشتر القا می‌شد و دیگر همچون هیکلی بدون سر و گردن به نظر نمی‌رسید. اما به هرحال، ارتفاع ۴۵ متری برج که به دلیل نزدیکی به فرودگاه به طرح امانت تحمیل شده بود، او را محدود می‌کرد؛ بنابراین آنچه را که در ارتفاع نمی‌توانست به‌دست‌آورد، با گسترش افقی ستون‌ها و عظمت شکل‌های توخالی قسمت پایین جبران کرد.
مجموعه فرهنگی آزادی
مجموعه فرهنگی آزادی، متشکل از چند بخش در طبقه تحتانی برج آزادی قرار دارد و شامل موزه برج آزادی، موزه شهاب سنگ ایران، کتاب‌خانه، واحد سمعی و بصری، سالن نمایشگاه، سالن اجتماعات ،سالن برگزاری کنسرت و کنفرانس است. مجموعه فرهنگی با ۵ هزار مترمربع در بر گیرنده برج اصلی نیز هست. نقش‌های داخلی برج، تلفیقی از سنت و مدرنیسم است به خصوص سقف طبقه دوم. در ورودی برج، هریک از لنگه‌های سنگی درها، حدود ۵.۳ تن وزن دارد. جنس این سنگ‌ها از گرانیت است. برج دو آسانسور دارد که از دیواره‌های برج بالا می‌روند. آسانسور اول دو طبقه را طی می‌کند و به سقف سیمانی می‌رسد سپس از آسانسور دوم استفاده می‌شود. هیچ یک از سقف‌ها بسته نیستند و همه آنها به فضای بالاتر راه می‌یابند. منتظر امتیاز و نظرات شما درباه میدان آزادی هستیم.
بیشتر بخوانید
