تاریخچه

راه آهن تایلند – برمه مسیری ریلی بین این دو کشور که خاطرات خوب و بدی از گذشته های دور را در ذهن مردم این مناطق تداعی می کند. این راه آهن با نام های مختلفی از جمله راه آهن مرگ و راه آهن سیام – برمه شناخته می شود. در میان نبردها، درگیری ها، کشتار و خونریزی در جنگ جهانی دوم و پس از تسلط ژاپن بر کشور برمه طراحی این مسیر شکل گرفت. ارتش ژاپن برای تأمین نیروهای خود در برمه نیازمند این راه آهن بود.

راه آهن تایلند – برمه با طولی در حدود 415 کیلومتر معادل 258 مایل دو بان پونگ در تایلند و Thanbyuzayat را متصل کردند. امپراتوری ژاپن ساخت این سازه را در برمه از تاریخ 15 سپتامبر 1942 و در تایلند از نوامبر آغاز و در سال 1943 به پایان رسید.

نیروی کار

سربازان ژاپنی فعال در این پروژه حدود  12000 نفر و 800 كره ای که به عنوان مهندس ، نگهبان و ..مورد استفاده قرار گرفتند. همچنین ژاپنی ها از 180000 نفر کارگر اجباری از کشورهای مختلفی از جمله جاوه، مالایی با اصالت هندی، برمه، چینی، تایلندی استفاده کردند. حدود 61000 نفر از زندانی های متفقین نیز در ساخت این مکان با سایر افراد همکاری داشتند. متاسفانه تعداد ۹۰ هزار کارگر غیرنظامی و بیش از ۱۲ هزار زندانی متفقین در این راه جان خود را از دست دادند.

این راه آهن از سه پاسگاه، دره و رودخانه کوچه نوای عبور می‌کند. سرانجام راه آهن تایلند – برمه سال ۱۹۴۷ بسته و بخش‌های نانگ پلا دوک و نام توک ۱۰ سال بعد در سال ۱۹۵۷ باز شد. ایستگاه راه آهن تایلند – برمه به یک موزه اطلاعاتی  و تحقیقاتی برای بیان تاریخ این ایستگاه اختصاص دادند.

بیشتر بخوانید

• آبشار سکومپول بالی
• چشمه های آب گرم کلانگ تام کرابی
• معبد خونارام سامویی
• کارخانه تولیدی مربای بانکوک
  بازار شبانه رد فای بانکوک