کتابخانه ملی فلورانس امروزه از قدیمی ترین کتابخانه های اروپا و جاذبه های گردشگری ایتالیا شناخته می شود که نسخه اصلی شاهنامه فردوسی هم در این مکان تاریخی نگهداری می شود!
تاریخچه کتابخانه ملی فلورانس
هسته اولیه كتابخانه ملی مركزی فلورانس را مجموعه ۳۰.۰۰۰ جلدی كتابخانه خصوصی «آنتونیو مگلیابچی» تشكیل می‌دهد كه طبق وصیت وی در سال ۱۷۱۴ میلادی به شهر فلورانس اهدا شد. در سال ۱۷۳۷ به‌منظور افزایش مجموعه تصمیم گرفته شد كه یك نسخه از تمامی آثار منتشرشده در فلورانس در این كتابخانه به ودیعه گذارده شود و پس از ۱۷۴۳ مقرر شد یك نسخه از تمامی آثار منتشرشده در تمامی «گراند دوچی»[۱] در «توسكانی» به این كتابخانه فرستاده شود.
مگلیابچیانا
در سال ۱۷۴۷ كتابخانه با نام «مگلیابچیانا» برای اولین بار به روی عموم گشوده شد. در خلال سال‌های بعد، كتابخانه به‌واسطه هدایا و ارثیه‌های فراوان با فراهم‌آوری مجموعه‌های راهبانی و در پی انحلال گروه‌های دینی، گسترش یافت.
در سال ۱۸۶۱ «مگلیابچیانو» به كتابخانه پالاتینو پیوست و نام كتابخانه ملی را اخذ كرد و در سال ۱۸۸۵ نیز نام «كتابخانه ملی مركزی فلورانس» بر آن نهاده شد. از سال ۱۸۷۰ «كتابخانه ملی مركزی فلورانس» مركز واسپاری قانونی برای تمامی آثار چاپ‌شده در ایتالیا شد.
كتابخانه در اوایل در اتاق‌هایی مستقر بود كه متعلق به «یوفیزی» بود. در سال ۱۹۳۵ كتابخانه به محل كنونی آن منتقل شد كه كار ساخت آن در سال ۱۹۱۱ با طرح «سزار بازانیو» آغاز شد و بعد از آن به‌وسیله «و. مازی» گسترش یافت. از سال ۱۸۸۶ كتابخانه بولتنی را منتشر كرد كه در سال ۱۹۵۸ به كتابشناسی ملی ایتالیا تبدیل شد. «كتابخانه ملی مركزی فلورانس»، پیشرو راه ایجاد سامانه كتابخانه ملی می‌باشد، كه اهداف اصلی آن اتوماسیون خدمات كتابداری، و ایجاد نمایه‌ای ملی از مجموعه‌های كتابخانه‌های ایتالیایی است.
بیشتر بخوانید
- کلیسای جامع فلورانس
- توریستی ترین شهرهای ایتالیا کدامند؟
- موزه ماتناداران ایروان
- کتابخانه ملی کوالالامپور
- پارک شهر تهران نخستین بوستان پایتخت
