


کتابخانه ملی فلورانس امروزه از قدیمی ترین کتابخانه های اروپا و جاذبه های گردشگری ایتالیا شناخته می شود که نسخه اصلی شاهنامه فردوسی هم در این مکان تاریخی نگهداری می شود!
تاریخچه کتابخانه ملی فلورانس
هسته اولیه كتابخانه ملی مركزی فلورانس را مجموعه 30.000 جلدی كتابخانه خصوصی «آنتونیو مگلیابچی» تشكیل میدهد كه طبق وصیت وی در سال 1714 میلادی به شهر فلورانس اهدا شد. در سال 1737 بهمنظور افزایش مجموعه تصمیم گرفته شد كه یك نسخه از تمامی آثار منتشرشده در فلورانس در این كتابخانه به ودیعه گذارده شود و پس از 1743 مقرر شد یك نسخه از تمامی آثار منتشرشده در تمامی «گراند دوچی»[۱] در «توسكانی» به این كتابخانه فرستاده شود.
مگلیابچیانا
در سال 1747 كتابخانه با نام «مگلیابچیانا» برای اولین بار به روی عموم گشوده شد. در خلال سالهای بعد، كتابخانه بهواسطه هدایا و ارثیههای فراوان با فراهمآوری مجموعههای راهبانی و در پی انحلال گروههای دینی، گسترش یافت.
در سال 1861 «مگلیابچیانو» به كتابخانه پالاتینو پیوست و نام كتابخانه ملی را اخذ كرد و در سال 1885 نیز نام «كتابخانه ملی مركزی فلورانس» بر آن نهاده شد. از سال 1870 «كتابخانه ملی مركزی فلورانس» مركز واسپاری قانونی برای تمامی آثار چاپشده در ایتالیا شد.
كتابخانه در اوایل در اتاقهایی مستقر بود كه متعلق به «یوفیزی» بود. در سال 1935 كتابخانه به محل كنونی آن منتقل شد كه كار ساخت آن در سال 1911 با طرح «سزار بازانیو» آغاز شد و بعد از آن بهوسیله «و. مازی» گسترش یافت. از سال 1886 كتابخانه بولتنی را منتشر كرد كه در سال 1958 به كتابشناسی ملی ایتالیا تبدیل شد. «كتابخانه ملی مركزی فلورانس»، پیشرو راه ایجاد سامانه كتابخانه ملی میباشد، كه اهداف اصلی آن اتوماسیون خدمات كتابداری، و ایجاد نمایهای ملی از مجموعههای كتابخانههای ایتالیایی است.
بیشتر بخوانید
- کلیسای جامع فلورانس
- توریستی ترین شهرهای ایتالیا کدامند؟
- موزه ماتناداران ایروان
- کتابخانه ملی کوالالامپور
- پارک شهر تهران نخستین بوستان پایتخت