امروزه از آبشار گزو سوادکوه در شمال آلاشت و حوالی سد لفور با ارتفاع ۷۰ متر با لقب بلندترین آبشار طبیعی مازندران یاد می شود، اینجا یکی از بهترین آبشارهای مازندران در نزدیکی تهران دیده می شود که برای رسیدن به آن باید یک جاده خارق العاده جنگلی را طی کنید، برپایی پیک نیک و شب خوابی در حوالی این ابشار و جنگل های لفور رویایی است، نزدیکی این منطقه به تهران باعث شده که آخر هفته ها، خودروهای سواری با شماره پلاک پایتخت به وفور دیده شوند، در هر صورت اینجا یکی از بهترین جاذبه های طبیعی ایران می باشد که در این مطلب با راهنمای بازدید از آن آشنا می شوید، با این تودی همراه باشید.
آبشار گزو کجاست؟
آبشار گزو سوادکوه در نزدیکی امامزاده های گزو قرار گرفته است، از آنجایی که برای رسیدن به این جاذبه باید از قلب چنگل های سر به فلک کشیده عبور کنید، لذت این طبیعت گردی دو چندان می شود، در چهل کیلومتری شهر زیر آب سواد کوه تعداد دو آبشار با ارتفاع های ۷ و چهل و پنج متر دیده می شود ( البته بومیان ارتفاع این آبشار را ۷۰ متر براورد کرده اند!)، امازماده های گزو در فاصله نیم کیلومتری آبشارها واقع شده اند که اگر اهل راز و نیاز باشید انجا هم مکان خوبی برای این امور می باشد.
در آبشار گزو چکار کنیم ؟
خوب در آبشار گزو تفریحات مختلفی قابل انجام دادن است، اگر در نیمه اول سال به منطقه مراجعه کنید خوراک آب تنی و شنا می باشد تا کمی از گرمای محیط درون شهری دوری کنید، اگر لوازم کوهنوردی و جنگل نوردی داشته باشید ( کفش و عصای مناسب ) مسیرهای متعدد اطراف این منطقه برای پیاده روی در دل جنگل و کوهنوردی ایده آل هستند، لوکیشن های عکاسی خارق العاده در اطراف گزو شاید در شمال کشور نظیر نداشته باشد، برخی ورززشکاران حرفه ای با تجهیزات صخره نوردی عازم اینجا می شوند تاین آبشار را فتح کنند، در آخر اکثر طبیعت گردان برای اقامت یک شب رویایی در طبیعت به اینجا سفر می کنند.
امکانات رفاهی گزو
در خود آبشار گزو سوادکوه امکانات رفاهی خاصی دیده نمی شود ، در برخی روزهای توریستی سال نظیر تعطیلات آخر هفته و در فصل بهار و تابستان برخی بوفه های مواد غذایی بومی در اطراف فعالیت می کنند، سرویس های بهداشتی فقط در امامزاده گزو قرار دارد و اگر قصد داری یک شب را در این محل بگذارنید یا باید از اتاق های اجاره ای امامزاده رزرو کنید و یا خودتان کمپ مجهزی برپا کنید که این آخری نیاز به تجهیزات مناسب دارد ( در ابتدای مقاله عرض شد ).
آب و هوای گزو
در فصل زمستان جاده منتهی به ابشار یا یخ می زند و یا دارای گل و لای شدیدی می شود، بارش برف گاه و بیگاه رخ می دهد و سوز سرما به استخوان شما خواهد رسید، در پاییز می توانید به تماشای رنگ های متنوع درختان بروید، اگر به قصد آب تنی سفر می کنید از اردیبهشت تا شهریور بهترین زمان سفر است و اگر قصد دارید از اکسیژن خالص بهره مند شوید فروردین را انتخاب کنید تا سبزترین منطقه ایران را ببینید.
نحوه دسترسی به آبشار گزو
شاید دسترسی به آبشار گزو سوادکوه کمی دشوار باشد، اگر از سمت جنگل های لفور قصد ورد داشته باشید باید به شیرگاه رفته، سپس وارد جاده لفور شده تاب ا یازده کیلومتر طی مسافت به یک سه راهی با نام شیردارکلا برسید، از آنجا مسیر را به سمت سد البرز کج کنید و تا جاده کارسنگ مسیر را ادامه دهید، با مشاهده جاده جنگلی و خاکی باید بیست کیلومتر دیگر هم ادامه دهید که سخت ترین بخش سفر شما خواهد بود، خودروهای مانند پراید نمی توانند اینجا را ادامه دهند ( از همین رو با پارک خودرو پیاده مسیر را ادامه دهید ) اگر خودروی خوبی دارید مسیر دو ساعته را ادامه دهید تا به امامزاده گزو برسید، از این زیارتگاه تا ابشار ۱ ساعت مسیر پیاده روی وجود دارد که تابلوهای راهنمایی شما را به سمت آن هدایت می کنند.
سخن پایانی
خرید ماهی در جاده ورودی جنگل لفور را فراموش نکنید، همچنین لطفا به طبیعت احترام بگذارید و در حفظ آن سهیم باشیم ! منتظر نظرات، سوالات و تجربیات شما در بخش زیر هستیم.
بیشتر بخوانید
یکی از مناطق زیبای شمال کشور است که دیگه نمیشه گفت بکر مونده است ولی ارزش رفتن دارد.
دریاچه و آبشار از مهمترین جاذبه های لین منطقه است.
برای کسانی هم که اهل هیجان هستند فرود لز آبشار را پیشنهاد می دهم
بلندترین و زیباترین آبشار منطقه س. حدود ۴۰ دقیقه جنگل نوردی داره
یکی از زیباترین آبشارهایی که در عمرتان دیده اید . برای رسیدن به آبشار باید یک مسیر خاکی طولانی را داخل جنگلهای جادویی زیراب طی کنید تا به یک مسجد و امامزاده برسید اتومبیل را پارک کرده و یک مسیر حدودا ۴۵ دقیقه ای سرپایینی با شیب تند را طی کنید تا به آبشار برسید . قول میدهم که چنین منظره ای را تا به حال ندیده باشید . مسیر خاکی با وجود طولانی بودن خیلی ناهموار نیست . مسیر پیاده روی مشکل و فنی نیست ولی قدرت بدنی متوسط لازم دارد بخصوص برای برگشتن که سربالایی است .
برای رسیدن به آبشار گزو یک مسیر از سمت شیرگاه هست که خیلی بیشتر شناخته شده است ولی یک مسیر هم از سمت جمشید آباد هست که خیلی زیبا تره. برای رسیدن به آبشار باید از جاده فیروز کوه به سمت زیرآب برید و پس از زیراب مسیر رو ۸ کیلومتر ادامه بدید تقریبا جلوی جنگل جوارم یه دور برگردون هست اونجا دور بزنید و بلافاصله خروجی جمشید آباد رو میبینید. مسیر تابلو داره و بسیار زیباست از داخل جنگل به آبشار میرسه.
مسیرش از دریاچه لفور حدود یک ساعتی از وسط جنگل میگذره ولی آسفالت نیست
پای ابشار چنتا صخره هست که میشه از بالاش شیرجه زد تو آب!!
پارکینگ و اقامتگاه هم داره
عالی ۳تا مسیر داره
۱. روستای کارمزد خاکی تقریبا ۳ساعت ولی چاله کم داره چون جاده معدن هست و کامیون رد میشه و دو سه تا دو راهی داره که گزو تابلو کوچیک داره ( سمت راست)
۲.روستای کفاک و لفور مسافت یه کم کمتر ولی جاده خرابتره
۳.جمشید اباد که بین زیر اب و شیرگاه که من نرفتم
امامزاده گزو عالی هست تقریبا ۲۰اتاق داره ۶۰تومن میگیرن که اتاقها نو ساز هست میارزه
هموطنهای شمالی که معمولا گروهی میان تا صبح بیدار بودن اتیش و سر صدا ی زیاد بود ونمیشد از ارامش اعماق جنگل لذت ببری
این عکس مربوط به مسیر چهل دقیقهای امامزاده گزو تا ابشار گزو هست
یا حق
آبشار گزو یکی از زیباترین و بلندترین آبشار های استان مازندران هست (با بیشتر از ۳۰ متر ارتفاع) که حدود ۲۵ کیلومتری زیرآب قرار داره.
🔰برای رسیدن به آبشار گزو میتونید از ۳ راه برید، از لفور، از جوارم، یا از آلاشت از بین این ۳ راه لفور و جوارم نسبت به راه آلاشت کوتاه‌ترن اما راهی که از آلاشت میره جاده بهتری داره هرچند پیدا کردن راه سخت‌تره(راهی که‌گوگل مپ نشون میده از آلاشت هست و اینکه از یجایی به بعد مسیر دقیق رو نشون نمیده شما تا آخرین‌نکان روی گوگل مپ برید بعدش بیشتر از ۱۵ کیلومتر خاکی هست که باید برید حواستون تو دوراهیا به تابلو یا بنر امامزاده گزو باشه). در نهایت بعد از حدود ۴ ساعت (۲ ساعت آسفالت و ۲ ساعت خاکی) میرسین به امامزاده گزو که میتونین ماشین رو اونجا بذارید و حدود ۳۰ دقیقه پیاده روی دارید ( مسیر نسبتا سختی هست، رفت ۳۰ دقیقه و یرگشت حدود ۴۵ دقیقه تا ۱ ساعت طول میکشه) تا برسید به آبشار.
🏕: امامزاده گزو یسری اتاق داره که میتونید اجاره کنید و اگه خواستید شب بمونید، خیلی امکانات زیادی ندارن ولی از هیچی بهتره.
🏕: ترجیحا با ماشینایی که شاسی نسبتا پائینی دارن مثل ۲۰۶ نرید.
تقریبا ۴۰ دقیقه جاده خاکی با ماشین و ۶۰ دقیقه مسیر سخت شیب دار جنگلی پیاده. اگه اهل اثبات باورتون هستید یا علی
کان و طبیعت عالی ولی متاسفانه به علت ورود فاضلاب روستاها به آب دریاچه تمام ماهی های سد البرز دچار انگل لرنا میباشد و قابل خوردن نیست حتی آب دریاچه هم برای شنا مساعد نیست با این بیماری های انگلی
عالی و مسیر بد و طولانی …۳۵ کیلومتر خاکی